Hayranı olduğum yazar,düşünür. Düşünceleri ne kadar mantıklı olsada; herkesin kendi ahlak yasası olması ,bireyin sonuçlarına katlanabildiği ölçüde özgür olması , napolyonlar ve normal insanlar olarak insanları iki çeşit görmesi çok yerinde ve her dostoyevski okurunu etkilese bile bu fikrin benimsenmesi hayatın yok olması anlamıyla bi bakıma eş değerdir.
"Suç ve Ceza" da baş karakter raskolnikovun toplum yararı için,zengin ve yaşlı kötü kadını öldürmesi, tıpkı napolyonun ülküsü için binlerce insanı öldürmesi ve bunun vicdan rahatlığıyla gibi düşünür fakat Raskolnikov Napolyoncu değildir , ve Napolyon kadar vicdanı rahat değildir bu yüzden acı duyar,Rodyan vicdanıyla verdiği mücadeleyi kaybeder çünkü sıradan bir insandır.
"insanin ruhunu yücelten bir aci, ucuz bir mutluluktan evladir" dostoyevski..
