Çok sevmeyeceksin kardeşim bu dünyada, hep az seven olacaksın, hep kaçan olacaksın ki kovalayanın olsun. Sevmeyeceksin yürekten, dilde olacak sevgin sadece. Yalanlar söyleyeceksi,n aldatacaksın, üzeceksin, belki o zaman sevilirsin. Kolunda başkası, aklında başkası olacak, kimseyi ömrünle bir tutmayacaksın bu hayatta, bencil olacaksın. Kimseyi mutlu etmek için çırpınmayacaksın. Ağlamayacaksın geceler boyunca kimse için. Ölümü göze almayacaksın. Her şeyin yapmayacaksın kimseyi umursamayacaksın senin için ağlayan gözleri. Düşene el uzatmayacaksın yanlış yapanın yanlışını örtmeyeceksin. Üzülmemek için üzeceksin belki o zaman değer görürsün. Kimseye hak ettiğinden fazla değer vermeyeceksin önemliymiş gibi davranmayacaksın. Hiçe sayacaksın sevgiyi aşkı vefayı belki o zaman değerli bir insan olursun belki o zaman sevilirsin deli gibi
Kimseyi kendinden fazla sevmeyeceksin kardeşim seversen böyle olursun işte eninde sonunda sende isyan edersin bir vefasız yüzünden sevmelere aşka ve hayata. Sende küsersin bir vefasız yüzünden yüreğine. Bir değer bilmez yüzünden yakarsın yüreğini ateşlerde. Ağlarsın kuytu köşelerde. Efkarını gömmeye çalışırsın bira şişelerine yada rakı kadehlerine mezen yalnızlık olur.
Sen isyanlardayken böylesine yüreğin yangın yeri iken unutamazken onun gözlerini o yeni aşkları ile gününü gün eder bir yerlerde. Ne hatırlar güzel günlerinizi nede onun için yaptıklarını. Çok sevmişsin değer vermişsin ne fark eder o çoktan unutmuştur seni. O yüzden sevildiğini bilmeden ölümüne sevmeyeceksin. Sonra çok sevende sen olursun ölende sen...
