Sabah 06.00 gibi evde herkes uyurken çok mutlu olduğum iki şey yaşadım.
1) Yatmadan önce içilmesi gereken bir bardak suyumu lıkırdattıktan sonra anneme bir buse kondurup yatağıma yol alma kararıyla annemin odasına doğru emin adımlarla ilerledim.*
Tabi bana tek buse yetmedi öptükçe öpesim geldi. Normal olarak annem uyandı ve meşhur sorusunu ılık bir ses tonuyla dile getirdi;
+ Yenimi yatıyorsun?
- Evet.
(Arada hala öpüyorum.)
+ Saat kaç?
- Beş (?)
+ Oley, iki saat daha uyuyacağım. Gel yanıma yat haydi.*
- Yok sen rahatça yat annem, ben gidiyorum.*
itiraf ediyorum: sabah erken kalkacak olduğum vakitlerde veya çok uyku* uyumak istediğim hallerimde kendimi kandırabileceğim sınırda saati geriye atarım. Uyandığımda psikolojik olarak uykumu almış hisseder ve güne güzel başlarım.
Bunu eski oda arkadaşım Müjde'ye de öğretmiştim. Hatta bir kere Müjde'ye yapmıştım fakat diğer oda arkadaşım buna şahit olmuş ve gülüşmüştük. Oysa anneme yaptığım şeyi sadece ben biliyorum.**
Annemin o güzel sevinci çok hoşum gitti sözlük. Normalde saat 06.00 idi. Söylediğim uydurma saatinin tutarlı olması gerekiyordu yoksa kanmazdı ve gerçek saati öğrenince üzülebilirdi. Ben de saate ancak 'beş' diyebilim. Çünkü hava aydınlanmıştı. Annem şu an iki saat uyuduğunu düşünüp güne daha motive olmuş bir biçimde mesai saatinin dolmasını bekliyor.*
2) Anneme yaptığım jestten sonra... Yatağımın yanında duran şifonyerin üstünde bir bardak vardı ve içinde ki bir yudumluk su ile duruyordu.* Bardağı alıp mutfağa götürmek için sinirle uzandım. içine baktım bir de ne göreyim, minik kelebek! Püf yaptım bardağın içine 'acaba yaşıyor mu?' düşüncesiyle; Evet, yaşıyordu. Bir sevinçle şifonyerin üstünde duran internet şifresinin yazılı olduğu mühim kağıdı katlayıp daldırdım bardağın içine ve kahramanı oldum kelebeğin.
Islanmıştı minik kelebek. Bıcırığı kağıttan elime yürütüp, elimden de salonda ki koltuğun üstüne yürütürken vedalaştım.
iki güne kalmaz pirinçlerin içinde amip gibi çoğalır, annem de bana kızar ama olsun. Mutlu oldum diyorum.
itiraf ediyorum böyle küçük şeylerden mutlu olmayı seviyorum. *
