bu yazarın dili gerçekten harika. öyküyü hiç sıkılmadan okuyorsunuz. ismail ağabey gerçek midir bilemiyorum ama son biraz daha özel olabilirdi. benim aklıma şöyle bir son gelmişti. çocuk liseyi kazandığında evde konuşulan iş yerine bir yardımcı alma olayı vardı. bu yardımcı pekala ismail ağabey olabilirdi. ve hikaye burada da bitmeyebilirdi. ismail hayatını düzene de sokabilirdi bu spotçu da çalışarak. daha sonrasında ise öykü bu ya; bir gün spotçu da masanın üzerine koyduğu aynadan sevdiği kızı görebilir ve birden dönerek gerçekten de onu karşısında bulabilirdi. kız oraya tesadüfi girmişti tabi. ama buluştular işte. ve bla bla bla. * sonun dışında gerçekten kalemine ve yüreğine sağlık. mutlaka diğer sayılar için de yazmalısın. iyi söyküler.
