bir roportajlarında zikir sahnelerini çekerken hiçbir tarikatı direkt olarak örnek almadıklarını söylüyorlardı . gerçekten özgün bir yanı vardı. yalnız güven kıraç ın zikir sahnelerinde ortaya fırlaması ve tempo tutması açıkcası beni şaşırtı filmin genel ciddiyetinin çok dışında gibi geldi bu hal. erkan can sa gerçekten can bir erkan dı ki ayakta alkışlanılasıydı.
birçok çevrenin bir çok şey beklediği bir film olması filmin işini epey bir zorlaştırıyordu. kanımca filmin bitiş şekli de yönetmenin bilinçli bir şekilde bir yere bağlamama isteğinden kaynaklanıyordu. özetle takva türkiye sineması için gurur verici bir eser..
