ne tokatlı, ne sivaslı, ne erzincanlı, ne dersimli, ne sinoplu ne kürt, ne müslüman ne alevi, ne sünni olmadığım halde 1 yıl yaşadıktan sonra kendimi oraya ait hissettiğim, oralı olduğumu düşündüğüm mahalle. anlatıldığı gibi olaylı olan ama sanıldığı gibi tehlikeli olmayan mahalledir. evet orda hırsıza cezasını halkın kendisi verir, tacizciye, serseriye, istihbaratçıya, provakatöre cezasını halkın kendisi verir. devlet kurumunun ne iş yaptığının, polisin devletin bi zor aygıtı olduğunun farkında olan insanların yaşadığı mahalledir. göbekli, tesbihli, pala bıyıklı bi dürümcüyle dürüm beklerken girilen muhabbette 'geçen karakoldan 25 tane dürüm sipariş ettiler, hepsinin içine zehir atmamak için zor tuttum kendimi' cümlesini duymanız mümkündür. akrepler veya tomalar dışında siviller dahil çok fazla polis giremez, girdiğinde genelde olay çıkar. sokaklarda taşlarla mahallenin gençleri, camlarda saksılarla yumurtalarla mahallenin amcaları teyzeleri direnir polise karşı. bazen mahallede örgütlü gruplar birbirine girer, o zaman iş biraz daha değişir. keleş sesleri yankılanır mahallede. başka bir semtte yazılama yaparken mahalle sakinleri sizi ihbar ederken, o mahallede yazılama yaptığınızı gören insanlar 'kolay gelsin çocuklar, bizim evin şu kısmı boş oraya da yazabilirsiniz, güzel yazın ha' diyebilir. çok sayıda cafe vardır, hemen hemen bütün örgütlerin sahibi olduğu yada organik ilişkide olduğu ve gelirlerinin örgütlere gittiği cafelerdir. bu cafelerde pkk marşlarından, ahmet kaya'ya, grup yoruma kadar hepsini dinler kulağınız. devrimciler geceleri çalışma yaparken akrepler tarafından taciz edilmediği, saldırıya uğramadığı sürece sakin, sessiz uykular uyuyabilirsiniz. gece balkona çıkıp sigara içerken, yoldan geçen ve devriye gezen devrimci gruplar tarafından 'iyi geceler, bi problem yok değil mi?' diye selamlanabilirsiniz ve bu size hep güvende olduğunuzu hissettirir. küçük burjuva saplantılarınız, islami yada milliyetçi eğilimli fikirleriniz yoksa çok huzurlu bir şekilde yaşayabilirsiniz.
