sanki birisi 'yeniden başlat' komutu vermiş size ama o tuş takılı kalmış gibi. nasılsın die soranlara öylesine iyiyim demek gibi. hayat sanki bir rutin gibi. yaşanması gereken herşey sanki birer dosya ve yüklü duruyor bünyenizde. yeri gelince program ekle/kaldır bölümünden bazı şeyleri çıkarıp bazı şeyleri katıyormuşsun gibi. makineleşme bu muydu acaba? yaşıyor muyuz? yaşıyor gibi mi yapıyoruz?
