askerliğimi akıllara getiren kızdır.
anlatayım dur.
ben askerliğimi 341. ksd olarak yaptım. acemide ksd olarak birçok tiple karşılaştım. lan bunlar nasıl üniversite bitirmiş dediklerim bile oldu.
lakin asıl tipleri usta birliğinde gördüm.
jandarma olmamızdan mütevellit çok sık devriyelere çıkardık. devriyelerde de komutan bir yere girer oturur konuşurdu. biz de arabada geyik yapardık.
uzun dönem askerlerden iki tane şoför vardı ki, yemin ediyorum palavranın amına koyarlardı.
anlatsam inanmazsınız yani o derece. ben yalancı çıkarım.
neyse bunlardan 91/2 şoför afyon emirdağlı sadık anlatıyor:
-abi kızı çok özledim yaa... hele bana kahvaltı getirmesi yok mu? off...böyle gömleğimi giyerdi.
az mı sevişirdik. ah ulan ah, askerlik amına koyim senin. izne de çok var daha...
sadık, olm. mal mısın sen?
inandım mı sandın? ben sadece kalp kıramıyorum, bozamıyorum diye beni neden mal yerine koyarsınzı ki olm?
o sadece filmlerde olur, kliplerde olur. yani biraz zengin işi gibi. öyle olmasa da çakmacılık olur, taklit olur bizim yaptığımız. kaybedenler kulübündeniz olm biz. ben de köyde büyüdüm sen de. bissürü hayvanımız var, köyde yaşıyoruz diyordun daha dün.
nasıl bilinçaltına işlediyse bu sahne sadık da kendisini koymuş kahraman olarak...
tanım: sadıkın hayallerindeki kız.
not: benim de hayallerimde.
hayallerimde.
