bu tür kararlar birtakım çevrelerin keyfiyetlerinin icabının, yasal hale dökülmesi, "kitabına uydurulması" olayından ibarettir.
insanlara "senin neden zevk alacağına, nasıl yaşayacağına ben karar vereceğim" denmektedir. ve bu insanın en özel durumları dahi gözönüne alınarak denmektedir.
bu, ideolojik bir karardır, kararın usülünün hukukla pek bir ilişkisi yoktur.
bu türden ideolojik çevreler çok yakında futbolcuların şortla değil şalvarla fotbol oynaması gerektiğine de karar verecektir.
türk yargıtayı bir bildiri yayınlamalı ve insanın "kişilik haklarının" nerede başlayıp nerede bittiğinin bir yol haritasını çizmelidir. devletlerinin yargıtayları devlet işleriyle değil vatandaşlık, kişilik haklarıyla uğraşmaya başlamışlardır, bu kararla birlikte.
bunlar keyfi kararlardır. yargıtay gibi sözümona ciddi kurumlar bazı çevrelerin gururunu okşamak adına bu şekil keyfi kararlar veremezler. hukuk,dini ideoloji üstü olmalıdır. hukuk dini ideolojiye enstruman olduğu andan itibaren başka ideolojilerin kendi hayat şartlarını yaratmaya yönelik girişimlerde bulunmalarına sebep olunmuş olunur. ki bu istenmeyen bir durumdur.
keyfi ve ideolojik kararlar genellikle böyle ciddi kurumların bulaşmadığı yerler olmalıydı. yapılan iş yanlıştır, abesle iştigaldir.
