Seni hala seviyorum galiba ben. Unutmak kolay mı sanıyorsun 2 seneyi? Kolay değil hiçte. Alıştım sana , seninle uyandım , seninle güldüm , seninle uyudum. Ama yapıcak hiç bir şey yok. Ben "a" desem sen "b" diyordun. Sürekli kavga sürekli sıkıntı. Sen beni ben olarak sevmedin, sen beni hep değiştirmeye çalıştın beni ben olarak kabul etmedin. Kuklaydım ben . Şunu giy, şu saatte ders çalış, şu saatte evde ol, şununla gezme, orda kalma, bunu yeme falan. Yani insanlık değil hammallıktı benim durumum. Sen mutluydun çünkü her istediğini yapıyordum senin. Ama ben mutlu değildim , senin istediğin gibi oldum. Kukla gibi yani. Bitirdim en sonunda. Sevgi herşeyi halletmiyormuş anladım. Hala özlüyorum seni, seni seviyorum ama yapamam. Böyle daha huzurluyum. Bir söz var çok doğru tamda beni tarif ediyor . " Huzursuz mutluluğu yaşıyacaksam, huzurlu mutsuzluğu tercih ederim" diye. Bu bizi tarif ediyor daha doğrusu beni. Ben 2 senede çok şey yaşadım. Sanki kendi kendimle çıkıyormuşum gibi.. Daha çok doluyum aslında. Bunları sana söylemem aşkım. Alıştın bensizliğe arayıp sormuyorum seni artık. Kafanı karıştırmakta istemiyorum. Haberlerini alıyorum hala beni sevdiğinii.. Bende seni seviyorum hemde çok seviyorum ama yapamam aşkım yapamıyorum..
