burnum akıyordu. defterden yırttığım bir kağıda burnumu sildim ve kağıdı sınıfın çöp kuvasına attım.
o zamanlar öğretmenler genellikle dolma kalem kullanırdı.
bizim öğretmenin dolma kalemindeki mürekkepmi bitmiş, akıtmışmı bilmiyorum. çöp kovasından bir kağıt çıkartıp kalemi silmeye başladı. o kağıt benim burnumu silip kovaya attığım kağıttı. öğretmen durumu anladı hemen. ''bu kağıdı buraya kim attı'' diye köpürmeye başladı. kimse sesini çıkarmayınca sınıfa sıra dayağı atmaya başladı. kağıdı benim attığımı gören arkadaş, dayak sırası kendisine geldiği zaman beni sattı. sonra öğretmen beni dövdü. sonrada böyle ''böyle yapmayın çocuklar'' diye nasihatte bundu.
yıllar sonra bahsi geçen öğretmen kalp krizinde öldü. ayrıca ilkokul öğretmenimdi. o yüzden arkasından kötü birşey söylemek istemiyorum. ama eşşek kadar adam oldum, o kağıdı nereye ataydım diye hala bu olayı düşünüyorum.
