çoğu kişinin ortaokulda okuyor iken gerçekleştirdiği ya da gerçekleştirmeyi en az 1 kere düşündüğü eylem.
el becerilerini geliştirmek için atölyelerde dokuma, kesme, biçme, heykel, alçı gibi şeylerle uğraştırırlardı. hiç birisi 2-3 gün gibi kısa süre içerisinde bitmez, büyük bir sabır ve beceri isterdi. bu yüzden, çoğu öğrencinin annesine, babasına, dayısına, amcasına, anneannesine bu dersin ödevlerini yıkması gayet meşhurdu.
ulan erkek adamım, hem de buluğ çağlarım. vermişler elime bir yorgan iğnesi, bir de yün müdür, halat mıdır hatırlayamadığım renkli ipler. önümde abaküs gibi bir şey, hadi bu iplerle, rengarenk bir şey yap. gel de yap şimdi... genelde bu tarz ödevleri anneme ya da anneanneme yıkardım. dayıma da az alçı yaptırmadım. *
tek artısı; iğne ipliği öğrenmem. malum, öğrenci evinde çok işime yaradı.
