39.
-
eski kız arkadaşımın sabahın 9 unda açtığı telefon:
+alo?
-naber?
+iyi senden?
-ne olsun
+hayırıdr sabah sabah?
-bi günaydın diyeyim dedim.
+hmm
hede hödö neyse işte.
+canım kapamam lazım çalışıyorum sonra ararım seni tamammı?
-ufff!
+(iç ses: var bişi a.q)ne oldu?
-bu gün ne?
+(içses: yandık. yıne neyı unuttum acaba) cumaaa
-hayır hayır oyle degil. anlam olarak.
+(içses: olm ruvo harbiden yandın. neydi ulen bu gun ne gunuydu yıne. a.q her gun bı gun. ne gunuydu ulen bu gun) ne gunu olabilir?
-alcaksın alcak! dogum gunumu unuttun!
+(içses: lan harbı yandık. sımdı bu benı terkte eder.) canım sıçtın sruprızın içine!
-ne sruprizi?
+sabahın dokuzunda cocuk gıbı dogum gunu ıstıyosun bekle bi öğleden sonrayı!
-ayy, sen bana sruprızmı hazırladın
+(iç ses) huh yırttık yıne. yaşasın dogaclama yalan)herhalde ama sen bı tat bırakmadın.
-ay askım cok ozur dılerım ya. neydı sruprız.
+bekle artık( ulen bırsey yapmak lazım şimdi)
-neyse askım sen calıs gorusuruz sonra babayyy
+bahyy
türünde dogaclama yalanlardan olusur.(yasanmıstır)
