o kadar zariftirki o saçlar. uzaktan dalgalanışını görürsün. sana bir denizi andırır. taşların dalgalar arasında dans ederken çıkardığı o bağlayıcı sesi anımsatır. elini uzatıp bir kere dokunmak istersin. dokunamazsın. bu sefer kıvırcık saçlar içini yakar. bir köz gibi oturur içine dokunmanın onları sevmenin hasreti düşer bağrına. aynı şeyi o sana yapar. beynin uyuşur. yine hislerin kaybolur. gözlerini kapatırsın ve anın hiç bitmemesini istersin. ama biter ve bir daha gelmez.
