hayatım adlı otobiyografisinde;"istediğim şey,itiraflarla dolu bu kitabı okuyan bir kimsenin -gerçekten de bu bir günah çıkartma ve söyleyeceklerim belki de son sözlerim olacak- tıpkı Maria Magdelena'ya söylendiği gibi 'onun günahlarının çoğu affedildi çünkü çok sevdi' demesidir".evet edith piaf çok sevmiştir.aşklarını,hayranlarını,ölen küçük kızını ama bu sevgisine karşın hep yanlız kalmıştır,acılarla doludur hayatı.belki de bir kaç kişinin acısını o yaşamıştır hayatta.bu da şarkılarına ayrı bir tat katarak -belki biraz hüzün,belki biraz meydan okuma,sevinç,acı- tek olmasını,kaldırım serçesi olmasını sağlamıştır.
