birbirlerini çok severler ama çokta kavga ederler.
ne yalan söylüyeyim erkek kardeşime çok eziyet ettim. ama onunda benden arta kalır yanı yoktu. küçükken kendi elbiselerimi falan giydiridim çocuğa evcilik oynarken annemin gizlice makyaj malzemelerini alır makyaj yapardım kız gibi o da gıkını çıkarmazdı.**
küçükken problem yokmuş aslında asıl büyüyünce kavgalarda daha çok artıyormuş ve daha ciddi oluyormuş.
birbirimizden kaçarken evi talan edip birşeyler kırmaktan, gizli gizli özel eşyalarımızı karıştırmaktan, aynı odayı bir türlü paylaşamamak ve birinin anne veya babaya intikal ederek olayı çözmesinden , kızgınlık anında yeni aldığım pahalı bir parfümü çöpe atması*, kardeşime kızıp okul kravatını saklayıp benim yüzümden hergün hocadan azar işitip disipline gitmesi*, çok severek aldığım şapkamı benden gizlice alıp kız arkadaşına hediye etmesi.* gibi daha bir sürü olay.
çok kızdırır çok üzer ama çokta seviyorum ya canımdan bir parça sanki çokta özledim uzun bir süredir ayrı kaldık okullar yüzünden. bir kaç gün sonra gelicek baş belası biliyorum ilk 2 gün bizim can çiğerliğimiz yine didişmeye başlıcaz ama ben onada razıyım yeter ki gelsin de üzsün beni insan özleyince herşeyine katlanıyor.
