o kolundan tutulup da, topluma kazandırmaya yönelik çabalar içinde olunacağına, kötülüklere örnek olarak verilen, sanki kendisi istemiş gibi bir batağın içine saplanmış kaderi gibi elleri ve yüzü kömür karası çocuk. bir gün hemzemin geçitten geçerken, yanındaki arkadaşına duygularını şöyle aktarıyordu:
- başkasını seviyormuş napak yani ölek mi? asfalt mı kemirek, mazot mu içek? napak yani napak? gece gece moralimi sinirlendiriyo yav!
duygularının ve insan olduğunun unutulup, korunup kollanacağı yerde... o sadece topluma kötü örnek olarak gösterilendir.
