şu günlerde ülkemizin başına gelen şeydir maalesef.
hümanizm adı altında, gereksiz şeyler savunulur. bir ermeni ölür herkes ermeni olur, uludere de kaçakçılık yapan bir grup insan ölür ''katliam'' olur, ''soykırım'' olur. gel gör ki bir şehit ölür 2 gün allah belanızı versin denir, sonra yapılanlar unutulur. hatta artık şehitlerin bile önemsenmediğini görüyorum.
türk halkına, türklerle ilgili olan her şeye bok atılır. yok türk kızı maldır. eğer biri şöyle yapıyorsa kesin türk tür vs.
bir kişi ben türküm der, kafatasçı denir. türküm, gurur duyuyorum der, ırkçı olur, dışlanır.
sonra biri ülkücü diye şiddet sever olur. lan siz hani ön yargılı değildiniz, tüm insanlar eşitti? neden o zaman ülkücü adını görür görmez yapıştırıyorsun bin bir türlü hakareti. şiddeti sever dediğiniz ülkücüler şiddeti sevseydi şuanda türkiye de bir tane kürt kalır mıydı? tabi tek yapılan klavye başında, bulduğuna bok atmak.
her alanda bunu görmek mümkün, kendi ırkına laf atınca daha mı iyi biri oluyorsun ya da insan sever mi oluyorsun? bir olayda ırını değil, diğer tarafı tutmak sana ne kazandırıyor? havalı mı oluyorsun?
dünya öyle bir yer değil maalesef. tüm insanlar dostça yaşasın, herkes birbirini sevsin... yok öyle şeyler. eğer sen savunmazsan kendi milletini, başkaları hiç bir şey yapmaz, güler götüyle. kendi milletinin çıkarlarını, başka milletlerin çıkarlarından üstte tutmazsan, gün gelir olan yine sana olur. ben demiyorum gidip öldürelim başka herkesi, ama bir olay olduğunda kendi milletinden olanı tutman gerekir.
