günlerden bir gün bir arkadaş * minibüse biner. minibüs daha hareket etmemiştir. bahsi geçen arkadaş ayaktadır. parasını çıkarmak üzere elini çantasına atar ama gelin görün ki para buhar olup uçmuştur. dakikalar dakikaları kovalar ancak para hala bulunamaz. minibüs hareket eder artık. kahramanımız soğuk terlerini dökmeye başlamıştır. parayı daha rahat aramak için elindeki bütün eşyaları tepesinde durduğu adama verir. ardından çantada adamın kucağına boşaltılmaya başlanır. adamda garibim kısık sesle ' - ya sorun değil, ben vereyim ücretinizi, çaldırdınız ya da kaybettiniz herhalde' gibilerinden laflar eder. zaten rezil olmuşum yani işte bu arkadaş rezil olmuş, bu cümle iyice yerin dibine sokar. ama asıl bitirici cümle dikiz aynasından olayı seyreden şoförden gelir;
" - yoksa kalsın yahu. insanlık öldü mü?"
not: bu olaydan sonra kahramanımız çaresiz *** utana sıkıla helalleşerek tepesine durduğu adamdan parayı alır şoföre verir. ineceği yer gelince tekrar adamla helalleşerek inilir. ikinci minibüse binilmesi gerekmektedir ama ne mümkün! koca yol yürünür ve arkadaşın evine ulaşılır. "niye geç kaldın?" diye sorana yumruk atmak istercesine bakarak elini çantaya tekrar atar. para akşam konduğu yerdedir. şeytan aldı götürdü, satamadan getirdi derlerdi de inanmazdım. yani inanmazmış bu arkadaş. *
