magirus tipi minibüslerde şöförün sağında, ön camın dibindeki, bozuk paraların bulunduğu yere oturmaktır. kimi zaman şöför ısrarıyla, kimi zaman kendi isteğimizle sadece oturmak için otururuz.
buraya kadar her şey normal ama bir de dikkat çekmeye çalıştığı bariz tipler vardır ki o konuya hiç değinmiycem.
ben bir kere oturdum artık oturma taraftarı da değilim o lanet yere... lise dönemlerimde bir
kez oturmuştum o motoru tüm bedende hissettiren yere. şöför gel birader otur şöyle dedi balıkları istiflerken. sabahleyin kavga etmek istemeyen uyku mahmuru bünyem de otururdu. ama oturmak kolay olsa da insanı garip hissettiren bir yerdir orası. herkes koltuğunda otururken sen en olmadık yerde kaldırımda oturuyormuş edasında minibüste seyrediyorsundur. sonra içimi derin bir sızı kapladı; karizma çizildi derdi bir yanda alttaki vibrasyon diğer tarafta. ben bu tasayı taşıdım çünkü taşınmayacak gibi değil... vapurun kenarında oturmak gibi değil, hemen indim minibüsten ter basmıştı kış vakti hemde boncuk boncuk...başka bir minibüs durdurdum sonra bindim o kaputun üstünde gitmemeye de tövbe ettim...