Unutmak icin o kadar ugrastiktan sonra, unuttum diye gozyasi dokuyorum. ama ben kendimi yanlis anlamisim, ben ona olan askimi degil, bagimliligimi birakmak istemistim. askini unuttugun birine maddeye ihtiyac duyar gibi ihtiyac duymak o kadar zor ki.
o kadar caba sarfettim, sana bu kadar yaklastim ve simdi de unuttum. o seni kiskanmaktan, ozlemekten hickiriklara bogulan kiz ben degil miydim? ben senin icin defalarca aglamamis miydim? sana her gun askimi, anlatamadiklarimi yazarak defterler bitirmemis miydim?
kadikoyun anahtarligindan bulmak icin sokak sokak gezdim. ben sonra sacmaladigimi dusunup defalarca unutmaya calistim, unuttum dedim. seni gorunce hepsi gecmisti, simdi neden gecmiyor.
insanlar bana soyledi, unutursan gecer... ben, seni unutunca mutlu olacaktim, her sey bitecekti, tum yaralarim kapanacakti. neden daha mutsuzum? neden hicbir sey sonuclanmadi, eskiden belirsiz bir gelecegin sancisi vardi icimde, simdiyse belirsiz bir zamandayim. keske secebilsem de, sana tekrar asik olsam. kalbim senin...
