içinde okur sınavı bulunduran yek kitap olsa gerek. noktalama işareti barındırmayan 68 sayfanın sonunda suratta oluşacak gülümseme için bile okunabilir sadece. ''sadece şu kısmı için bile değer'' şeklinde bir yaklaşım da irrite edici aslında. bu kitap bir sanat eseri ve sanat eserlerine şurası güzel olmuş tavrıyla yaklaşılmaz; ya beğenilir ya beğenilmez.
söyleyecek çok kelime, kurulacak çok cümle var kitap için; ama oğuz atay yazılmadık şey bırakmamışken, kitap hakkında yazmak yürek istiyor. o yürek bende şu esnada yok, susmak en iyisi.
