konuya bak, üç kız kardeş aynı adama aşık oldu, bedenlerini feda ediyorlar filan, ööeehh.. türk sanatının içinde bulunduğu kısır döngüyü görüyor musunuz? yıllardır aynı konular, benzer karakterler, benzer düşünceler. yeni edebiyatçılar bile bu döngü içerisinde yer alıyor ve anlamsız bir başarılıyım hissine kapılıyor. halbuki yeni edebiyatçıların ya da sanatçıların yapması gereken işi bir adım daha ileriye götürmek olmalı. bizleri yeni hazlara, yeni duygulara ve farklı şeylerin yarattığı buram buram farklılık kokan bir dünyaya götürmeli günümüzün sanatçıları. yoksa ben üç kız kardeşin aynı adama aşık olmasını okumak istesem bir klasik olan yaprak dökümü kitabını okurum. hem ağzımın tadı da kaçmaz.
yazarı tanımıyorum kitabı da okumadım, okumam ama o bu satırları okuyorsa ileride daha iyisini yapabileceğine inanmalı ve yapmalı. ben söylediğim için değil kendisi için. yoksa ben sadece okuyucuyum ve bilirsiniz ki okuyucular ikiyüzlüdür.
