fikret'in aşık olduğu kızın papaza aşık olmasına çok üzüldüm lan! hele o son sahnede mutluluktan havaya uçuyordum ki kızın "fikret abi elim!" demesiyle şoke oldum.
not: sinemadan, tiyatrodan fazla anlamadığım için yorum yapmayacağım ama kurgu ve o şeytan falan korkutucu hatta inandırıcı olmamış söyleyeyim. korku ile komedi karışımı gibi bir şey olmuş ama ne korktum ne de güldüm. *
