beden insanın kendisine ait (daha doğrusu emanet) olabilir. bu doğrudur. fakat kürtajla alınan bu vücudun bir parçası değildir. bir kol, bir bacak değildir. apayrı bir canlıdır alınan. tamam anne ile çocuk arasında inanılmaz duygusal bir bağ vardır. hatta fiziksel de birçok bağ vardır. fakat yine de anne de, bebek de ayrı bireylerdir. ve hiç kimsenin bir diğer bireyin (idam kararları, savaş durumları hariç) ölümünü isteme hakkı yoktur. isterse bir değil on bedeni olsun buna hakkı yoktur. içinde yaşadığı beden ne kadar kendininse, doğacak olan bebeğin bedeni de o kadar onundur. ve yaşam hakkı annenin yaşamı tehlikeye girmedikçe elinden alınamaz. herkesin ağzına doladığı soru hakkında da fikrimi söyleyeyim. "peki tecavüze uğrayanlar ne yapacak?" burdan ahkam kesmiyoyorum. kesinlikle "ee tecavüze uğramışsa ne olmuş, doğursun baksın çocuğuna!" demiyorum. tecavüz tabi ki çok ağır bir olaydır. bunu kabul ediyorum. fakat yine de tecavüz sonucu da olsa bir bebeğin yaşama hakkı vardır. tamam tecavüz kötü bir şeydir. ama bunun suçlusu kesinlikle doğacak bebek değildir. böyle acı bir olaya maruz kalmış bir bayana ailesi, arkadaşları ve sosyal çevresi yardımcı olmalı ve ona ve bebeğine - makuz olayı tamamen unutturamaz belki ama yine de bir nebze de olsa anneyi ve bebeğinin hayata bağlayacak, yeniden normal hissedecek kadar- mutlu bir hayat sunmaya çalışmalıdırlar. kürtaj çözüm değildir. sadece cinayettir.
