lise zamanı okula geç kalmışım gömleği falanı filanı bile apartmanda giyinerek çıkıyorum. nasıl acele ediyorum anlatamam.
metroya yürüyeceğim yol maksimum 10 dakika ama bütün yol boyu herkes bana bakıp gülüyor. dönüp dönüp bakıp gülenler var. ulan apartman camlarına bakıyorum ağzımda yüzümde bir şey mi var acaba diye, yok amk. saç baş kısa zaten.
demeye kalmadı adamın teki gülüyor bana dayanamayıp sordum,
-abi herkes gülüyor. niye gülüyorsunuz?
+yeğenim dükkanlar açık.
-ne alaka abi. sabah oldu tabi açık olacak benimle ne alakası var?
+senin dükkanlar açık.
-hassiktir!
-eyvallah abi.
sonrasında yavşak bir gülümsemeyle dükkanlar kapatılıp yola devam edilir.
