ideallerin vardı, hala var, kendine göre inanılmaz doğruların var, ve benim bunlara göre yaşamamı istiyosun, olmuyo işte, ben senin gibi değilim, sen bütün hayatını belli bi kalıpta yaşadın, hep o çizgide devam ettin, ama ben öyle miyim? çizgiden çıktım çoğu zaman, yeri geldiğinde götü başı dağıttım, evet yeri geldi yalan da söyledim, kabul ediyorum ama sen de çok sert konuştun be adam, senin istediğin gibi olmadığım için ''senden bi bok olmaz''dı gözündeki yerim, doğru düzgün olamadım bi türlü, siktir git dediğinde param yoktu, gidemedim, olsa giderdim, yine dönerdim ama, böyleyiz işte biz, sen kovarsın, ben küfrederek odama dönerim, yatar uyurum, sabah kahvaltıda haftasonu için plan yaparız, aslında hala bi bok olmadı benden, bunu ikimiz de biliyoruz, bakma çaktırmıyosun ama sen de içten içe diğerlerine özeniyosun biliyorum, bana bakışın bile ''keşke''lerle dolu, sabah iş yerinde arkadaşlarınla konuşurken bilmemkimin doktor oğlundan, ne kadar maaş aldığından bahsetmek yerine benim kazandığım bi davadan, ne kadar uğraştığımdan, cüppenin bana ne kadar yakıştığından bahsetmek isterdin, o havayı, o gururu yaşamak isterdin biliyorum, özür dilerim, ama yine de seni çok seviyorum.
