Büyük islam alimi, mezhep imamı. Aynı zamanda ticaret erbabıdır ve döneminin en zenginlerinden olduğu söylenir.
Denizaşırı bir memlekete gemilerle mal gönderir. Öğrencileriyle sohbet yaptıkları sırada biri gelip kulağına "gönderdiğin gemilerdeki malların yandı" der. O da derin bir "Elhamdülillah" çeker. Ebu Hanife sohbete devam ettiği sırada aynı zat tekrar gelir ve bu seferde yanan senin gemilerin değilmiş der. O yine "Elhamdülillah" der. Bunun üzerine öğrencileri sorar neden Elhamdülillah dediniz diye. O da: Gönderdiğim gemilerin yandığını söylediklerinde kalbimi yokladım, malları kaybetmiş olmaktan dolayı içimde hiçbir üzüntü hasıl olmadı bunun için Allah'a şükrettim. Yanan gemilerin benim gönderdiğim gemilerin olmadığını söylediklerinde tekrar kalbimi yokladım, mallarımı geri kazanmış olmaktan dolayı içimde bir sevinç doğmayınca, benim kalbime mal mülk sevgisi vermediği için tekrar Allah'a şükrettim" der.
Çok zengin olmasına rağmen bütün malını Müslümanların ihtiyaçları için harcar, kendisine sadece geçimini sağlayacak kadar para ayırırdı ve para biriktirmezdi. Boşuna mezhep imamı olarak kabul edilmemiştir yani.
