sözlükte yazdıkça gelişen ama kıvama gelip de ara verildiginde kalınan son noktada olunmadıgı fark edilen garip bir kavram. cümlelerin düzgünlügünde, dilbigisi veya bilgi eksikliginde degil de, yavanlıgında görülür bu durum. düz entry, öylesine entry, yazılsa da olur yazılmasa da olur entrysi yazmaya başladıgını görünce yazar, üzülür, burkulur. bu durum biraz da, sözlük ahalisinin kendi içinde oluşturdugu aile havasını bir süre solumamaktan da kaynaklanır. herkesin katıldıgı tartışmalar kaçırılmış, ortak dertlerden uzak kalınmıştır. bir sözlüge çivi çakıp, başka sözlüge geçişte yaşanan tatsızlıkla da eşdegerdir. kendini oraya ait hissedememe, ''yazsam ne olur, yazmasam ne olur'' düşüncesi de cümlelerdeki atiklige etkir. sanal tatmin deyip geçmemek lazım; tatmindir evet, çogu zaman sanaldır evet *, ama internet aleminde kurulmuş nadir aile kurumlarıdır, toplumsal ve sosyal yonden ayrı onem taşır.
baglamak ve taşlamak için şöylecene:
(bkz: nedir net)
