etrafında kendine en yakın olanları, ona büyük iyilikler yapmış olanları bile sevememektir.. kimseyi sevemezler çünkü kendilerini o kadar çok severler ki başkalarına verecek sevgileri kalmaz, ama hep mutsuzdurlar çünkü yanlarında zamanla kimse kalmaz, kimseye dertlerini anlatamazlar, insanları yaklaştırmazlar yanlarına.. hal böye oluncada hiç kimse de onları sevemez iticidirler, insan sevdiği kadar sevilir sonuçta..
