bir ara konuşurdum:
- kanka derdim neyin var ya?! iyi misin?
- iyiyim be oğlum yok bi' şeyim falan diyecek olurdu,
biraz ağzını yoklardım, neymiş sıkıntısı anlamaya çalışırdım.
"derdini söylemeyen derman bulamaz..." falan derdim. hava alırdık, biraz yürüdük...
arkadaşıma yardım etmeye çalışırdım
değil ama sözlük?!
oğlum yalnızlık çok kötü lan.
adamların arkadaşı yok arkadaşı...
ne dostluk mevhumları kalmış,
ne arkadaşlık, ne sevgi,
ne bağlılık...
alayı çürümüş.
haberin yok çürüyorum.
