çerkeslerin eski nesillerinin kendi kendilerini asimilasyonun önüne atmasıyla da alakalı olan politikadır. bu yüzden devlet kendilerini asimile ederken hiç zorlanmamıştır. çalmıştır ağızlarına bir parmak bal; ''folklorunuzu devlet sahnelerinde oynuyoruz, halk oyunları vs...'' tutturmuş gidiyorlar. oysa, artık bu teraneyi biz çerkesler yemiyoruz mateessüf.
bizler, yok olmak üzere olan dilimizin tanınmasını ve bizlere okullarımızda öğretilmesini istiyoruz.
ne oldu? homurtular duyar gibiyim... hani beraber kurtarmıştık bu yurdu? bir ''anadil'' deyince hepiniz değiştiniz değil mi? evet... faşistlerin ikiyüzlülüğü böyledir, kardeşlik, kardeşlik diye öter dururlar ama kardeşleriyle eşit olmayı bir türlü kabullenemezler, çünkü onlar kurucu unsurdur sözde, bizim hiç bir payımız yoktur bu yurdun kurtarılmasında ya.
kadınlarımızı saraylarınıza cariye, halayık ettiniz, çocuklarımızı kaçırdınız, erkeklerimizi kendi ordunuza asker yaptınız, ve bizden hep korktunuz, korkuyla karışık, nefret ettiniz. ''çerkes, abhaza allah muhafaza'' sözü bile bunun bir dalaletidir.
biz ulus devlet kazanında eritilmeye mahkumuz ya?
hayır bayım, hayır... artık kendimizi devletin iğrenç pençelerinin önüne atmayacağız, sesimizi çıkartacak ve hakkımız olanı -gerekirse tırnaklarımızla kazıyarak- alacağız! çar-sultan elele verdiniz, halkımı sürgün ettiniz, özlük haklarımızı ellerimizden aldınız, abhazya iç savaşında gürcü faşistlere silah ve mühimmat desteği sağladınız... sağlamadınız mı? pekala sağladınız. o savaşta, anadolu'dan gençler, anayurtlarına gittiler ve halkları için öldüler.
halklar ancak eşit olduğu sürece kardeştir, eşit olmadıkları sürece bu bir halkın diğeri üzerine kurulu tiranlığıdır...
