"seni seviyorum" deyin. neden mi?
o an aklından geçenler;
- bağlanmaya hazır değilim.
- ne yani daha iyisini bulamayacak ve bununla mı evleneceğim?
- şimdi benim de aynısını söylememi bekliyor, ama öyle düşünmüyorum.
- tamam ondan hoşlanıyorum, ama sevmek, oyy içim ürperdi, sevdiğim adam bu mu olacak şimdi?
- hayır hayır, eğer onu sevdiğimi söylersem, yalan söylemiş olurum, hem ya bana evlenme teklifi ederse?
- evlenme teklifi... gelinlik falan, iyi olur aslında.. ama bi dakka, bununla mı? asla!
- eyvah birşeyler olduğunu anladı, cevap vermem lazım.
- ne desem ki?
- yalan söylememeliyim.
- doğruyu söylersem de yalan söylemiş olacağım ama.
- heh buldum, net bir cevap vermiyim,
- ama ne gibi?
- buldum!
"ben de..."
burada söz konusu kız arkadaşın kastettiği "ben de kendimi seviyorum" olur. deneyimsiz salak oğlan da kendisine söylediğini sanır. Ama kızın içi rahat değildir. Kendini sevdiğini söyleyerek doğruyu söylemiştir ama karşısındaki onu yanlış anlamıştır. Bu düşünceler onu mutsuz eder ve;
