bundan beş yüzyıl önce güney fransada yaşamış, daha çok isminin latinceye çevrilmiş hali olan nostradamus adıyla anılan michel de nostredame simya bilgini, kahin, tıp doktoru, şifalı bitkiler uzmanı, kozmetiklerin ve meyveleri korumakta kullanılan maddelerin mucidi, bu 16.yy rönesans adamı yüzyılımıza kadar olağandışı ve esrarengiz kalmıştır. nostradamus 14 aralık 1503 tarihinde renee ve jacques de nostredameın oğlu olarak dünyaya geldi. noter olan babasının varlıklı bir kişi olmasından dolayı rahat bir çocukluk dönemi geçirdi. michelin geleceği görme yeteneği ilkönce büyükbabaları jean de st.remy ve pierre de nostredame tarafından desteklenmişti. jean ve pierre aynı zamanda kral rene ve oğlunun fizikçileriydiler. büyükbabası ona, eski yunancayı, latinceyi ve ibraniceyi, matematik ve simya bilimini de öğretmişti. jean torununa hemen her konuda ders veriyordu; klasik edebiyat, tarih, tıp, astroloji ve şifalı otlarla tedavi. nostradamus ilk defa hıristiyan dünyasında yasaklanan sanat ve bilimin tadını yahudi kabbalahını ve simyayı öğrenerek almış oluyordu. 1522de montpellier üniversitesine tıp okumaya gitti. on dokuz yaşındaki bu öğrenci dedelerinden aldığı eğitimle ve okulda öğrendiklerinle çok başarılı bir doktorluk kariyeri yaptı. doktorluktaki ününün pekişmesi ise, şarbon hastalığı salgınında kan akıtarak tedavi yapmak yerine, hastalarını temiz hava, su ve bitkilerle tedavi etmesi olmuştu.1534te rönesansın en büyük bilim adamı ve düşünürlerinden jules cesar scalinger tarafından agene davet edildi. daha sonra burada adını bilmediğimiz bir hanımla evlendi ve bu evlilikten iki çocuğu oldu. şarbon salgını sırasında mucizeler yaratan nostradamus yeni bir salgında ise karısını ve iki çocuğunu kurtaramayarak, şarbona kurban verdi. bu da şehirde ona karşı bir güvensizlik duyulmasına neden oldu. yine bir salgın için geldiği aix şehrinde tekrar evlendi. yıllarca süren avrupa gezileri sırasında topladığı eşyaları da buraya getirmişti: usturlaplar, sihirli aynalar, su bulan çatallar, pirinç kaseler, eski kahinlerin tasarladığı üç ayaklı sehpa branchus... geceleri herkes yattıktan sonra o, sabahlara kadar üst kattaki odasında çalışırdı.titrek mum ışığında astronomik takvimlere danışır, burçların rotasını çıkartırdı. nostradamus geleceği görmeye başladıkça,bunları başkalarıyla paylaşmak için büyük bir istek duymaya başlar ve 1550de ilk almanağını yazar. bu kitapta on iki tane manzum dörtlük bulunuyordu. her bir dörtlük gelecek yılın bir ayı ile ilgili genel bir kehanet içeriyordu.
bu kitap çok ilgi görünce o da her yıl hayatının sonuna kadar bir almanak yazdı. 1566 yılının haziran ayında franciscan manastırında öldü. ölmeden bir gece evvel yanına kimseyi sokmadı ve soranlara bu son gecem, beni yalnız bırakın, zira sabaha ölmüş olacağım.