"edirne'den güzel anılarla dönüyorum * " -20 ağustos 2011
bu güzide şehri ilk ziyaret edişim ve ardından hakkındaki hissiyatımı özetleyen basit bir cümle, en azından görünürde.
edirne, eğer istanbul'da ikamet ediyorsanız, toplamda yaklaşık olarak beş saatlik bir gidiş-geliş süresine mal olan, günü birlik olsa dahi sessizliğin, dinginliğin tadını çıkarmanız için biçilmiş bir kaftan. daha varmadan bile sağı solu çevirmiş uçsuz yeşiller, ovalar insanın içini ısıtmaya başlıyor. güzel bir yaz gününün de yakıştığı, o sıcağın içinde çekilebilir saatler yaşamanızı sağlayan bir yerdir aynı zamanda. gelin ben size ilk ziyaretimde neler yapıp da bir günü güzel anılarla tamamladığımı anlatayım.
şirin, temiz görünümlü, amacına uygun bir otogarı var edirne'nin. buradan şehir içine sizi götürecek minibüsler de hiç eksik olmamakta. o yüzden gittiğinizde böyle bir sıkıntıya düşmeyeceksiniz emin olun ki.
edirne'ye gidip de selimiye camii'ni görmeden dönmek olmaz tabii. her ne kadar dininde, imanında bir insan olmadığımı bilsem de bu selimiye camii'ni görmem için beni tutan bir neden olamazdı asla. çünkü ihtişamıyla, üzerindeki mimari zekayla, bir bakışta insanı büyülemeyi başaran tarihi bir yapı her şeyden önce. giriş kapılarında, avlusunda size bir şeyler satmak isteyen "annecikler"den de bolca gözlemleyebilirsiniz burada. başka bir şehirde, bu kadar üstelemeyi agresif bir tepkiyle karşılamak mümkünken, burada yüzünü güldürüyor insanın bu teyzeler. sonradan sorun etmeyecekseniz kendinize, galoş niyetine satılan bir poşet dahi olsa alın derim.
sonrası karaağaç. şehir içinde bineceğiniz bir minibüs ile yaklaşık 15 dakikada ulaşabileceğiniz bir yer burası. edirne'de görmeden dönmek istemeyeceğiniz diğer yerlerden birisi ayrıca. tunca ve meriç nehirlerinin üzerinden geçerek ilerlediğiniz, etrafı uzun uzun ağaçlarla kaplı bir yol sizi ulaştırıyor bu yere. yolun sonunda, eski edirne istasyonu şimdiki trakya üniversitesi güzel sanatlar fakültesi bulunmakta ve eğer içeri girer de eski lokomotifi yakından görme şansı yakalarsanız, insanı gülümseten hisler bulabilirsiniz burada. çevredeki yerlerden birine oturup, bir içeceğinizle beraber ağaçların altında dingin dakikalar geçirmek çok kolay karaağaç'ta.
gelirken sadece üzerinden geçmekle kaldığınız meriç'in de, yanında yönünde oturup nehri seyre dalmanıza yer sağlayan mekanlar da var elbette. tabii tercihen yine karaağaç yolu üzerindeki mesire alanlarına da giriş yaparak farklı bir rota çizebilirsiniz kendinize. -örneğin bunlardan edirne kent ormanı sonradan tecrübe ettiğim bir güzelliğe sahip buna sonra döneceğim- ancak ben meriç kenarında bir belediye tesisinde birkaç çay içerek değerlendirdim bu zamanımı ve oldukça da keyifli anlardı.
artık yemeğin vakti geldi. edirne'de ne yenir? tabii ki tava ciğer. bunun için birçok alternatifiniz olmakla beraber aydın tava ciğer diğer alternatiflerin biraz ötesinde yere sahip. merkezde birkaç soruşturma ile çok rahat bulunabilecek bir konumda ayrıca.
eh yavaştan gün bitiyor. her şeyiyle bir şehri görmek, gezmek, sindirmek bir günde neredeyse imkansızdır ancak burada belli başlı göreceğeniz yerlerin siz de bıraktığı haz fazlasıyla yüksek olacaktır. gün içinde yaşanmış anıların üzerine bir keyif biranızı, kahvenizi hoş tınılarla taçlandırmak isterseniz size önerebileceğim yer de cafe pena'dır. girdiğiniz andan itibaren sizde retro bir izlenim bırakacak olan bu mekan, günü birlik bir edirne gezisini huzurlu bir şekilde sonlandırmak için oldukça uygun bir seçim diyebilirim.
