anne yağlıboya oryantal resim çalışmaktadır.
a: anne, b: ben
b: çok güzel oluyo anne ya. ama bak şuraları daha bi belirginleştir bence...
a: onların üzerinde daha çalışılacak yavrum. kuruması lazım.
b: bak şu işlemelerin üzerinde de çalışılması lazım sanki...
a: yapılacak çocuğum
b: burası niye böyle?
a: orası daha gölgelendirilecek, bu ilk katı. hadi kafamı karıştırma, işin yok mu senin?
b: ya elaleme yapacağına kızına yapmıyosun şöyle tablolar, ilerde asar duvarına. çeyiz niyetine. ha?
a: yaparım, sana nü yapıcam. asarsın. hadi tepemde dikilme.
b: valla sanata saygım sonsuz ya. ne demiş atamız, herkes cumhurbaşkanı olabilir ama herkes sanatçı olamaz. di mi anne?
a: ışığımdan çekil çocuğum, göremiyorum.
b: ama kadının saçı niye böyle olmuş anne? şuraları biraz şöyle olsa sanki...
a: ebenin ...mı!
b: aaa anne! şu seviyeli sohbette böyle bişey denir mi ya, yakışıyor mu sana, sanatçıya? iki saattir sanat diyorum, sanatçı diyorum, övüyorum... oldu mu şimdi?
a: sanatçı özgürdür...
