Babasını kaçakçılar tarafından şehit edilen bir ormancı kızının babası için yazmış olduğu Ormancı Türküsüne nazire başlığıyla yazdığı bi ağıt türünde eseri malum ormancı türküsünün sözlerine nazire olsun diye aşağıya yazdım.
ORMANCI TÜRKÜSÜNE NAZiRE
Susun da bir dinleyin şu yaşanmış öyküyü
Babam ormancı Kadir, Tokatın Mürüş köyü
Yine dörtnal üstünde çıkmıştı görevine
Yedi-sekiz kaçakçı takılmışlar peşine
Orman kıyımcıları yeminli öldürmeye
Babam ormancı Kadir, düşmüş can derdine
Mahsur kalmış zavallı, günlerce gecelerce
Ulak kuşu ne arar, o devir köyden köye
Çeşit çeşit rivayet, acısı canevimde
Küçücük bir çocuktum yaşım geldi elliye
Vefa borcu vazife gelelim biz sadede
Bir ezgi tutturdular aman ormancı diye
Ormancıyla caniyi koydular bir kefeye
Babam ormancı Kadir, sen büyük müeyyide
Tek bir kuş için dokundun mu hiç tetiğe?
Hiç ihanet ettin mi elindeki tüfeğe?
Dur durak tanımazdın, ormancı Vatandır diye
Bu nasıl genelleme bak sen şu nankörlüğe
Şayet bir türküyse hani ettiği nerede?
Saygınız yok mu sizin çilekeş bir mesleğe?
Duysaydın canım babam, inerdi yüreğine
Üç kuruş maaşına hiç dedin mi dağ tepe?
Farkına varmadık sen saltanat sürdünde
Ormancı camiası, biteviye rencide
Minnet bile duyardık, olsaydı masumane
Öfke, sitem, nazire elbet varır yerine.
