cebimizdeki kimlik kartı gibi görünür.
ama aslında hepimizin çözmeye çalıştığı kişi. hepimiz merak ediyoruz "ben"in kim olduğunu. ona en uzak kişi biziz aslında. aynalar ne kadar doğru söylüyor? peki ya aynalar olmasa? gözlerimizle, mimiklerimizin rengini hiç tadamasak? belki daha iyi olurdu tanımsızlığımızın farkında olmamız.
mevlana'nın meşhur sözü;
"ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol." bir an umut yitiriyoruz ve diyoruzki "ben, kim olduğumu da bilmiyorum, nasıl göründüğümü de."
işte, güzel insan mevlana'nın bir sözü daha var;
"kişi kim olduğunu bilmek isterse, kimleri sevdiğine baksın."
burdan şu anlaşılıyor. bizim aynalarımız insanlar. kimlik kartlarımız da cebimizde değil, o insanlarda.
