küçükken hep babamı alıp götürecekler diye korkardık, annem o zaman bize kapı açmayı yasaklamıştı. kapı her çaldığında, ne yapıyorsak bırakır, sessizce beklerdik, ta ki kapıdaki davetsiz misafir gidene kadar.
babamı kimse götürmedi ama korkusu her zil çalışında kalbimin küt küt atmasına, ellerimin titremesine sebep olur.
