bu sayının konusu ateş olunca, ölümle bağdaştırmak da zor olmadı. yazarın bu öyküsünün otobiyografik bir geçmişi olduğunu okuduğumda, şahsen üzüldüm. zira, her ölüm erken ölümdür ama bebeklerinki çok daha erken ölüm.
hikayedeki karakter sayısı bana fazla geldi. ama daha önemlisi mantık hataları. şöyle ki, hikayenin başında yeğenin hayatını geçen hafta kaybettiği söylendi. bir bebek cenazesinin bir hafta gömülmeyi beklemesinin nedenini anlamadım. dün gerçekleşen bir ölümden bahsedilseydi daha şık olurdu.
'sonra iyya kenağbüdü ve iyya kenestaiğn devam ettik. düzenlemeyi dayım yapmıştı. elfatiha şeklinde bitirdik sade ritüelimizi.' elfatiha sureye başlamadan söylenir. iyya kenağbüdü ve iyya kenestaiğn Fatiha suresinin beşinci ayetidir. bu ayetler okunduktan sonra elfatiha denmez.
yazarın, bu ufak eleştirileri göz önünde bulundurarak yeni sayılarda da yazmasını diliyorum. emeğine sağlık.
