bu film * benim hayatımın filmidir. hatta buna sadece film ya da roman demek benim için haksızlık olur çünkü bu seri benim çocukluğumdur.
altıncı sınıfa giderken okul çıkışı bir arkadaşımın ' yüzüklerin efendisi diye bir film çıkacakmış, mutlaka izleyin dediler. '' demesiyle babamın başını ütüledim günlerce. neyse götürdü babam beni sinemaya, böyle bi şey olamaz. yaşadığım heyecanı, coşkuyu ve adrenalini anlatamam. nefes almadan izledim ve günlerce etkisinden kurtulamadım. legolas, kahramanım olmuştu. her yerde bu filmi konuşuyorduk arkadaşlarla. belki de bu film sayesinde serüven kitapları okumaya başlamıştım.
zaman geçti ikinci ve üçüncü filmler çıktı. çıkar çıkmaz gittim ikisine de yine babamla. kralın dönüşünün sonunda ağladığımı hatırlıyorum bittiği için..
the lord of the rings dendiğinde, çok güzel günler gelir aklıma. internet bu kadar yaygın değildi ve biz çocuklar başka dünyalara gidebilmek için ya kitap okumalıydık ya da böyle filmler izlemeliydik. bir filmin sinemaya gelmesini beklemenin değerini bilen son nesilleriz belki de. o yüzden bu seri benim için bir film değil çocukluğumun kendisidir. hiç sıkılmadım hala izlerim. sayısını ben bile unuttum, her izlediğimde ilk günkü heyecanı hissediyorum. bu bile başarısının net bi göstergesidir.
