Konstantin Kavafis 'in Kent şiirinde bahsettiği duygunun ta kendisidir.
" Bir başka ülkeye, bir başka denize giderim dedin.
Bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet.
Her çabam kaderin olumsuz yargısıyla karşı karşıya
Bir ceset gibi gömülü kalbim
Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam
kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün
boşuna bunca yılı tükettiğim ülkede (K. Kavafis)"
