bu şarkıyı, "kafam güzelken" ilk dinlediğim zamanı hatırlıyorum. kıştı, oturduğumuz parkın her tarafı karla kaplı. Büyükçekmece'de şirinler parkı diye bir park. yanımda bir arkadaşım. sigara içmişiz, artık ayakta duracak halimiz yok. Sene 2007 ya da 2008 emin değilim. o evine gidiyor ben de kalacağım arkadaşın evine. Sokağın başında bırakıyorum onu, kulaklığımı takıyorum ve the noose çalıyor. Tool ve a perfect circle daha doğrusu maynard james keenan benim için çok önemli. öyle ki lakabım mjk. Daha önce defalarca dinlemişim bu şarkıyı. Ama o gün bir farklıydı. Hiçbir notasını, hiçbir saniyesini kaçırmadım. Resmen beynimin içine işledi.
O gün uyuyana kadar kulağımda kalmıştı ve o günden sonra tam 5 gün boyunca başka hiçbir şarkı dinlemedim. uyurken, yemek yerken, uyanıkken, kitap okurken, tuvaletteyken ve bir insanın müzik dinleyebileceği her saniye kulağımda döndü durdu.
ve o günden sonra da hep böyle devam etti. işte o yüzden the noose hayatımda en çok dinlediğim ve şarkı demeye dilimin varmadığı bir şeydir. çok garip bir şey.
