aylarca karşısındakiyle konuşur dertleşir gibi görünürler, aslında ettikleri bir kaç cümledir, normalde kafa tamamiyle boştur, tek ilgilendikleri o ne giymiş bu ne giymiş vs.... örneğin kocası cuma namazına gider, kendisi oruç tutuyorum der ertesi gün gözünün önünde iş çıkışı su şişesini dikler, sonra birkaç kişilik arkadaş ortamında birden gaza gelir ve 'ahirete gidipte gelen var mı' diyerek sizi dumura uğratır. bu noktada ataistleri tebrik etmek gerekir, hiç olmazsa ne oldukları belli.
