eylül sabahının serinliğini,
yaprakların serinliğini ciğerlerime dolduruyorum.
sessizlik ve serinlik birleşiyor...
yıkanmış güvercinler ve çok uzakta bir tren sesi.
her zaman yeniden başlamak duygusu doğuyor içime.
her uyanışımda; düşmanımı bağışlıyorum,
daha çok seviyorum dostlarımı.
her uyanışımda;
eylül sabahının serinliğini,
yaprakların serinliğini,
yüreğime dolduruyorum...
