louvre müzesine girer girmez her yerde gözünüze çarpan "mona lisa'ya buradan gidilir." tabelalarını takip edersiniz, italyan rönesans eserlerinin bulunduğu koridora girersiniz orada sağdan 2. ya da 3. odadadır. cam bir çerçevenin arkasından asla gizemini çözemediğiniz o tuhaf gülümsemesiyle karşılar sizi. soğuktur mona lisa, ama tuhaf bir havası vardır bakışları sizi içine çeker. etrafı her daim turistlerle çevrilidir ve koca müzede başka hiç bir tablonun sahip olmadığı bir ayrıcalığa sahiptir tabloya 1 metreden fazla yaklaşamazsınız ve her daim başında bir koruma bulunur, kurşun geçirmez camlarla korunur.
tam karşısında duran müzenin en büyük- resmen bir duvar büyüklüğündeki- isa'nın son yemeği tablosunu o küçücük haliyle ezer geçer, müzeden siler adeta. o da öyle bir tablo işte, onu da o haliyle kabul edip sevmek lazım.
