son sahneleriyle efsane olan filmdir. leonun bu mathildadan diyerek pimi vermesi, mathildanın çiçeği bahçeye dikmesi tekrar izlenmek üzere rafa kaldırıldı lakin benim anlamadığım bir şey var filmin müzikleri bana sanki ramazanda şu yayınlanan şeyleri izliyormuşum hissi uyandırdı. yalnız sondaki soundtrack harika idi.
bir de bir de jean renonun ne kadar karizmatik bir adam olduğunu bir kere daha görmüş oldum. hayır herhangi biri öyle davransa mal dersin ama o adam karizmatik.
sonuç olarak replikleriyle hafızalara kazınan tekrar tekrar izlenilesi filmdir
