sevgiliyi özlediğinizde hep bi parçanız koparılmış gibi hissedersiniz,sökülüp alınmış gibi.farklı şehirlerdeyseniz,gitmek zorunda kalmışsanız,giderken terk etmek zorunda kalmışsanız.hiç çıkmaz aklınızdan.uyanırsınız o , yemek yersiniz o,film izlersiniz o.her şeyde ondan bi parça bulursunuz.onu şöyle uyandırmıştım, bana şu yemeği yapmıştı, bu filmdeki adam ona benziyor...geçirdiğiniz bütün zamanları tek tek düşünürsünüz detayları hatırlamaya çalışırsınız.onun yanında geçirmediğiniz her dakika için pişman olursunuz.dayanamaz arar, siz ararsınız.saatlerce konuşursunuz.ama sadece sesi vardır.teni,elleri,sıcaklığı,bedeni yoktur.olsun.kavuşacağınız anı düşünürsünüz boynuna nasıl sarılacağınızı, sizi gördüğündeki gülümsemesini, onu nasıl özlemle öpeceğinizi.bir yandan güzel gelir bu kadar özledikten sonra sevgi daha değerlidir, sevginin emek istediğini görürsünüz, sevginize emek verirsiniz.ve o gelene kadar dudaklarınızı sigarayla oyalarsınız.
