COk uzuldugum cocuklardir... Cocuklugunu yasayamayanlardir maalesef.
Cocuk cocuk oldugu icin degil, potansyel bomba oldugu icin sevilir. Anne ve baba sevgisini goremez asla, insanliktan namini alamaz.
&feature=related
Annesinin en mutlu gunudur cocugun kendini ve yanindaki masum insanlari havaya ucrdugu gun...
Beyni yikanir bu zavalli cocuklarin
gibi cizgi filmlerle. daha ufacikken o cocuklar nefret etmeyi, olmeyi ogrenir, kimse onlara yasamayi ogretmez...
Kardesleri birer birer buyudukce, anneleri onlari masum insanlari oldurmeye yollar uslterine birer bomba koyarak. Babalari kendilerini havaya ucurur, ve herkes bunu sevinc ve coskuyla kutlar... Olum ile beyinleri yikanir bu cocuklarin, daha yasami bile gormemisken...
Evlerinde otururlarken iceri hamas militanlari basar. Cocuk ne oldugunu anlamaz bile. ROket rampasi yerlestirirler balkona ve israele kiskirtma amacli roket atarlar. Militanlar evden kacar ve aileyi iceri kilitler... MEdya malzemesi yapilir bub cocuklar, olmek icin yasamayi ogrenirler.
Evleri yikilir, cocuk kamera karsisinda aglasin diye annesi dayak atar. Maksat medyatik olmaktir, zordur filistinde cocuk olmak, kendi ayaklari ustunde durmayi degil medyatik olmayi ogrenir cocuklar.
Yardim gelir dunyanin her bir kosesinden, hepsi hamas tarafindan alinir. Ac kalir cocuklar, israel suclanir, paylasmayi degil kavga etmeyi ogrenirler filistinde cocuklar...