aslında, bu tamamen garip bir kurgu. öncelikle tanrı adem ve havvayı yaratıyor. bunları cennette yaratıyor. demek ki henüz cehennem yok. olması için sebep yok. varsa zaten tanrının bildiğin sadist planı hazır demektir. neyse bunlar bir hata yapıyorlar ve ceza olarak şutlanıyorlar cennetten. nereye dünyaya.
* dünya cezanın çekildiği bir hapishane ya da sürgün yeri demek ki.
* bugün bilinen tüm hukuk kurallarında kimse ebeveynlerinin suçunu çekmez.
* insanoğlu hala dünyada. aslında adem ve havvanın suçunu çekiyoruz. onlar cennete geri alındıkları halde. cehennem hala yok. belki de en baştaki sadist plandan dolayı var. en nihayetinde adem ve havva cezalarını çekip cennete alınıyorlar. oysa cezası çekilmiş suçtan dolayı çocukları hala cezalandırılmaya devam ediyor. bizim suçumuz nedir söyleyebilecek olan bir kişi yok. neden dünyadayız. neden bu sürgün yerindeyiz? asıl suçu işleyenlerin cezasını biz neden çekiyoruz hem de onlar affedildikleri halde biz daha kötü ne yapmış olabilir.z
bunları tanrıya anlatma imkanı yok. çnükü hakikaten sadist ve samimiyetsiz bir kişilik var karşımızda.
üstüne de yetmiyor başkasının hem de affedilmiş olan başkasının suçu için cezalandırılmamız bir de deniliyorki
burada da rahat durmaz isen o zaman ayrıca bir de cehennem var. zaten sürgünde başkasının cezasını çekiyoruz bir de tekrar neden cezalandırılıyoruz anlamak güç.
bu konsepte bakınca tanrıya sadist dememek imknansız. nasıl bir nefretse onunkisi hakiki anlamda bitmemiş.
not : tanrı yoktur. herkes rahatlasın. bu kadar nefret dolu sadist bir karakter ancak romanlarda kurgu olarak varolabilir, ben de böyle bir karakterin tahlili ve eleştirisini yapıyorum. yoksa olay/olgu/kurum/kişiler gerçek olsaydı düşünebiliyor musun halimizi. amanın.
